Zoals er in de archieven geschreven staat:

” Ergens in december 1967, werd er op Lutlommel ergens een speciaal eitje ontdekt, waar slechts een enkeling weet van had. Later, welgeteld een 5-tal maanden, zou pas duidelijk worden wat er al die tijd aan het broeden was. Veel hadden geprobeerd te achterhalen wat het nu zou kunnen zijn, niemand die er in slaagde. En toen was het moment toch daar, een klein vogeltje zag het licht voor de eerste keer, een ‘Stormvogel’ was geboren! Een vogel die doorheen de tijd een sterke vogel zou worden.

Wat blijkt nu, eind 1967, waren er een paar kameraden, die manier zochten, zodat ze elk weekend pinten konden gaan drinken. Hierbij was dus het idee om een voetbalploegje naar bovengekomen, daardoor hadden ze een goed excuus om op cafe te gaan. Was het voetballen toen nog een bijzaak? Nee hoor! Zo geschied, FC Stormvogels ontstond en de eerste pintjes werden gedronken in het clublokaal “de Witte.”

De allereerste match van de club vond plaats in 1968, maar dit liep niet zo van een leien dakje, de ploeg was een mix van vanalles en nog wat, mannen die aan de toog hingen en natuurlijk een paar voetballers. De ploeg waartegen ze in de weide moesten gaan strijden, was de 11-uerenploeg. Einduitslag 7-1 (ruststand 1-1). Het werd al snel duidelijk dat de conditie nog ver zoek was, maar er werd niet bij de pakken neergezeten. Er werd getraind en de eerste tactische plannen werden gesmeed, weliswaar tussen pot en pint. De Stormvogels waren voorbeeldige leerlingen, volle moed begonnen ze aan de 2de match van hun bestaan en ja hoor, deze wedstrijd werd winnend afgesloten met 2-12. De Stormvogels zaten al snel op het juiste spoor om voetbalgeschiedenis te schrijven.

"Tijdens het allereerste seizoen van de Stormvogels werden er 28 matchen gespeeld, waarvan er 16 winnend afgesloten werden. De spelers van het eerste uur waren Juul Claes, Frans De Jong, Charel Emmers, Frans Emmers, Laurent Dirckx, Henri Emmers en Pierre Mannaerts."

Om hier verder in te pikken, bij Lisette hadden de spelers ook voor het eerst de mogelijkheid om zich te douchen na de wedstrijd. Tot 1989 moesten ze zich telkens behelpen met water in plastieken kommetjes, iets wat de jeugd van tegenwoordig zich niet meer kan voorstellen.

Jaren verstrijken, gevuld met prachtige momenten, sterke seizoenen, maar ook mindere momenten, zoals het heengaan van een paar clubiconen, tegenvallende resultaten en noem maar op. Dit komt elke sportclub zeker en vast tegen in hun bestaan. Generaties gaan en nieuw bloed stond altijd klaar om de strijders op te volgen.